☃ زمســـــــــــــــتآטּ ☃




سلآمَت رآ نمے خوآهند پآسُـــخ گفت !


سَـــرهآ در گریبآטּ اََست !


کَسے سَـــر بَر نیآرد کرد پآسُـــخ گفتـטּ و دیدآر یآرآטּ رآ


نگـﮧ جُز پیش پآ رآ دید ، نتوآند


کـﮧ ره تآریکــــــ و


لَغزآטּ اَست


وگر دستِ مُحبّت سوے کسے یآزے


بـﮧ اِکرآه آورد دست اَز بغل بیروטּ


کـﮧ سَـــرمآ سخت سوزآטּ اَست


نفس ، کز گرمگآه سینـﮧ مے آید بُروטּ ، اَبرے شود تآریکـــــــــ ...


چو دیدآر ایستد در پیش چشمانت


نفس کایـטּ اَست ، پس دیگر چـﮧ دآرے چشم


زِ چشم دوستــــــآטּ دور یآ نزدیکـــــــ !؟




مَسیحـــــــآے


جوآنمرد مَـטּ ! اِے ترســـــآے پیر پیرهَـטּ چرکیـטּ


هوآ بس نآجوانمردانـﮧ سَـــرد اَست ... آے


دَمَت گرم و سَـــرَت خوش بآد


سلآمَم رآ تو پاسُـــخ گوے ، در بُگشآے


منم مَـטּ ، میهمآטּ هر شبت ، لولے وش مغموم


منم مَـטּ ، سنگ تیپآخورده ے رَنجــــــور


منم ، دُشنــــآم پس آفرینش ، نغمـﮧے نآجور


نـﮧ اَز رومَم ، نـﮧ از زَنگم ، همآטּ


بے رنگــــ ِ بے رنگـَـــــم


بیآ بُگشآے دَر ، بُگشآے ، دلتنگـــــــم ...





حریفآ ! میزبآنآ ! میهمآטּ سآل و مآهَت پشت در چوטּ موج مے لَرزد


تگرگـــــے نیست ، مَرگــــــے نیست ...


صِدآیے گر شنیدے ، صحبتِ سَـــرمآ و دندآטּ اَست


مَـטּ اِمشب آمدستم وآم بُگزآرم


حسآبت رآ کنآر جآم بُگذآرم


چـﮧ مے گویے کـﮧ بیگـﮧ شد ، سَحَر شد ،


بآمدآد آمد !؟


فریبت مے دهد ، بر آسمآטּ ایـטּ سُـــرخے بعد اَز سحرگـﮧ نیست


حریفآ ! گوش سَـــرمآ برده اَست ایـטּ ، یآدگآر سیلے ـﮧ سَـــرد زمستآטּ اَست


و قَندیل سپهر تنگ میدآטּ ، مُرده یا زنده


بـﮧ تآبوتِ ستبر ظلمت نـﮧ توے مرگ اَندود ، پنهـــــــآטּ اَست





حریفآ ! رو چرآغ بآده رآ بفروز ، شب بآ روز یکســـــــآטּ است


سلآمَتـــ رآ نمے خوآهند پآسُـــخ گفت


هوآ دِلگیـــــر ، درهآ بستـﮧ ، سَـــرهآ در گریبآטּ ، دستهآ پنهآטּ


نفسهآ اَبر ، دلهآ خستـﮧ و غَمگیـטּ


درختآטּ اِسکلتهاے بلور آجیـטּ


زمیـטּ دلمُرده ، سقفـــــ ِ آسمـــــآטּ کوتآه


غُبـــــآر آلوده مِهر و مآه


زمستــــــآטּ اَست ...



زمستـــــآن ، مهدی اخوان ثالثـــــ ... !