پاییز بمان کجا میروی...؟

پاییز بمان کجا می روی؟
من هنوز دلتنگم
هنوز دستهایش را نگرفته ام
پاییز بمان
قول داده بودتا تو نرفته ای برگردد
قول داده بود
زردی برگها رازیر پایمان حس کنیم
پاییز بمان وقت رفتن نیست
من هنوز نگفته ام دوستش دارم!
پاییز بمان
زمستان که بیاید وگرمِ دستانش نباشد
سرما امانم نمی دهد
پاییز بمان
هنوز بر نگشته است
هنوز جایش خالیست
هنوز منتظرم
پاییز بمان

می ترسم تا ابد در زمستان دفن شوم...

http://pic-uplod.ir/uploads/1356039541231.jpg

☃ زمســـــــــــــــتآטּ ☃

☃ زمســـــــــــــــتآטּ ☃




سلآمَت رآ نمے خوآهند پآسُـــخ گفت !


سَـــرهآ در گریبآטּ اََست !


کَسے سَـــر بَر نیآرد کرد پآسُـــخ گفتـטּ و دیدآر یآرآטּ رآ


نگـﮧ جُز پیش پآ رآ دید ، نتوآند


کـﮧ ره تآریکــــــ و


لَغزآטּ اَست


وگر دستِ مُحبّت سوے کسے یآزے


بـﮧ اِکرآه آورد دست اَز بغل بیروטּ


کـﮧ سَـــرمآ سخت سوزآטּ اَست


نفس ، کز گرمگآه سینـﮧ مے آید بُروטּ ، اَبرے شود تآریکـــــــــ ...


چو دیدآر ایستد در پیش چشمانت


نفس کایـטּ اَست ، پس دیگر چـﮧ دآرے چشم


زِ چشم دوستــــــآטּ دور یآ نزدیکـــــــ




مَسیحـــــــآے


جوآنمرد مَـטּ ! اِے ترســـــآے پیر پیرهَـטּ چرکیـטּ


هوآ بس نآجوانمردانـﮧ سَـــرد اَست ... آے


دَمَت گرم و سَـــرَت خوش بآد


سلآمَم رآ تو پاسُـــخ گوے ، در بُگشآے


منم مَـטּ ، میهمآטּ هر شبت ، لولے وش مغموم


منم مَـטּ ، سنگ تیپآخورده ے رَنجــــــور


منم ، دُشنــــآم پس آفرینش ، نغمـﮧے نآجور


نـﮧ اَز رومَم ، نـﮧ از زَنگم ، همآטּ


بے رنگــــ ِ بے رنگـَـــــم


بیآ بُگشآے دَر ، بُگشآے ، دلتنگـــــــم ...





حریفآ ! میزبآنآ ! میهمآטּ سآل و مآهَت پشت در چوטּ موج مے لَرزد


تگرگـــــے نیست ، مَرگــــــے نیست ...


صِدآیے گر شنیدے ، صحبتِ سَـــرمآ و دندآטּ اَست


مَـטּ اِمشب آمدستم وآم بُگزآرم


حسآبت رآ کنآر جآم بُگذآرم


چـﮧ مے گویے کـﮧ بیگـﮧ شد ، سَحَر شد ،


بآمدآد آمد !؟


فریبت مے دهد ، بر آسمآטּ ایـטּ سُـــرخے بعد اَز سحرگـﮧ نیست


حریفآ ! گوش سَـــرمآ برده اَست ایـטּ ، یآدگآر سیلے ـﮧ سَـــرد زمستآטּ اَست


و قَندیل سپهر تنگ میدآטּ ، مُرده یا زنده


بـﮧ تآبوتِ ستبر ظلمت نـﮧ توے مرگ اَندود ، پنهـــــــآטּ اَست





حریفآ ! رو چرآغ بآده رآ بفروز ، شب بآ روز یکســـــــآטּ است


سلآمَتـــ رآ نمے خوآهند پآسُـــخ گفت


هوآ دِلگیـــــر ، درهآ بستـﮧ ، سَـــرهآ در گریبآטּ ، دستهآ پنهآטּ


نفسهآ اَبر ، دلهآ خستـﮧ و غَمگیـטּ


درختآטּ اِسکلتهاے بلور آجیـטּ


زمیـטּ دلمُرده ، سقفـــــ ِ آسمـــــآטּ کوتآه


غُبـــــآر آلوده مِهر و مآه


زمستــــــآטּ اَست ...



زمستـــــآن ، مهدی اخوان ثالثـــــ ... !